Thank God It's Friday!

Thank God talaga. Kasi maganda yung biyernes ko. Haha! Naka bike lang kasi lahat ng 3rd Year papasok ng school. Kaya hindi ako hussle ngayon sa pag pasok. Yebahhh! =)) Buti nalang dinala ko na yung libro na binabasa ni Mommy, na binigay ng Lolo ko sa kanya. Lol. Nakaka inspire yung libro. Title nung libro "Our Daily Bread" naging banal ako. Haha! As in sobrang inspire. Siguro kaya maganda yung araw ko ngayon dahil sa binasa kong libro. Kaya habang binabasa ko yung libro na yon. Alam ko na nasa tabi ko lang si Lord at binabantayan niya ako. May mga na realize din ako sa mga nabasa ko. Kaya ine-encourage ko kaya na basahin 'tong mga ganitong klase nang libro. Gaganda ang araw niyo at magiging inspired. Moving on, sobrang bait talaga ni Tanikawa Sensei sa'kin. Kahit di kami ganon magkaintindihan mabait padin siya. Heehee. ;) Nung Art Class namin sobrang ewan. Nagparamdam nanaman yung Yukimora na yon! Lichugas. Pano ba naman kasi after mag drawing and everything binigay nung Sensei yung digital camera bawat row. Isang camera kada isang row. E nasa harap yung Yukimora na yon. Tapos Macayan ng Macayan. Parang "G" e. Wth. Trip niya ko picturan. Pumunta siya sa harap ng desk ko tas tinabig ko ng malakas yung kamay niya kasi kinukuhanan niya ko. Leche. Dapat sisigaw na talaga ako ng Shut Up! nun e. Kaso, pinigilan ko lang sarili ko. Feeling ko naka stolen ako dun sa camera nung Mokong na yon. Edi nung umalis siya tahimik lang ako dun mag-isa sa desk ko. Tapos tinawag ako nung babae kong kaklase. Lumapit daw ako kasi ppicturan daw ako. Edi ayon. Nagpa picture ako. Nakakahiya. Kasi naka pose/ngiti ako habang nakatitig sila sa'kin. Tapos kawaii sila ng kawaii. Todo deny naman ako. Kasi di naman totoo yun, itech! =))))))) Ka row ko kasi sila. Hindi ko talaga lubusang maisip kung para san yong picture na yon. Eeeek. Bahala na. Pangit na kung pangit. XD Lunch Time na namin at sobrang busog ako sa meal namin. First time kong naubos lahat. Ni isang katiting walang natira. Ohaaa! Bokatsu [Club/Volleyball] na. After non pauwi na kami. Sabay bigla akong kinausap nung English Teacher ng Second Year. Si Takahashi Sensei! Watdapaaaaaak. Gwapo niya. Sobra. Hahahahahaha! Siya unang kumausap sakin. Yihieee. Ulol. =))

School of Saint Anthony.

Ang aking eskwelahan simula Grade One hanggang Second Year High School. It's so madaya. Kasi One Year ako lilipat ng school. 'Di ko tuloy makukumpleto yung stay ko sa SSA. Pero one thing na panigurado kong gagawin ay ang mag-aral ulit sa paaralang ito at dito magtapos ng High School. As in. Planado na lahat na pagkatapos ng Third Year ko dito sa JP, uuwi din ako. Heehee. ;) Namimiss ko na sa SSA. Parang kailan lang nanjan lang ako oh. Ngayon sa picture ko nalang siya napagmamasdam. Huhu! :( BS kasi sa bago kong school e. Hayy. Imissyousomuch, SSA/pati mga tao sa SSA. Lahat kayoooo! :| I promise babalikan kita/kayo sa 2011. >:D< :*

HAIL TO YOU OH, SAINT ANTHONY!

WITH PRIDE AND DIGNITY WE SING, ALMA MATER SAINT ANTHONY.

Fact youuuuuu! XD

Napa-weh ako habang binabasa 'to e. =)) I don't know why. Basta napa weh lang talaga ako. Siguro 'yung isang girl lang 'yung inlove dun sa boy. Pero 'yung boy hindi. I guess. =)) Hahahahahaha! Ge, tatawa ulit ako. ROFLMAO. Natatawa ako e. Ba't ba? Tama naman siguro ako no? 'Di naman kasi lahat ng boys loyal e. Peace, yoooo! \mmm/ =)))

UP DHARMA DOWN. \mmm/

Di mo lang alam
Naiiisip kita
Baka sakali lang maisip mo ako
Di mo lang alam
Hanggang sa gabi inaasam makita kang muli

Nagtapos ang lahat sa di inaasahang pahanon
At ngayon ako'y iyong iniwan
Luhaan, sugatan, 'di mapakinabangan
Sana'y nagtanong ka lang
Kung 'di mo lang alam
Sana'y nagtanong ka lang
Kung 'di mo lang alam

Ako'y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo naman
Hindi mo lang alam
Kay tagal na panahon
Ako'y nandirito pa rin hanggang ngayon para sa'yo

Lumipas mga araw na ubod ng saya
'Di pa rin nagbabago ang aking pagsinta
Kung ako'y nagkasala patawad na sana
Puso kong pagal ngayon lang nagmahal

'Di mo lang alam
Ako'y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo naman
Puro s'ya na lang
Sana'y ako naman
'Di mo lang alam
Ika'y minamasdan
Sana'y iyong mamalayang hindi mo lang pala alam

'Di mo lang alam
Kahit tayo'y magkaibigan lang
Bumabalik ang lahat sa tuwing nagkukulitan
Baka sakali lang maisip mo naman
Ako'y nandito lang
Hindi mo lang alam
Matalino ka naman

Kung ikaw at ako
Ay tunay na bigo sa laro na ito
Ay dapat bang sumuko
Sana hindi ka na lang pala aking nakilala
Kung alam ko lang ako'y masasaktan ng ganito
Sana'y nakinig na lang ako sa nanay ko

'Di mo lang alam
Ako'y iyong nasaktan
Baka sakali lang maisip mo naman
Puro s'ya na lang
Sana'y ako naman
'Di mo lang alam
O, ika'y minamasdan
Sana iyo'y mamalayang hindi mo lang pala alam
Oooooooo

Malas mo
Ikaw ang natipuhan ko
Di mo lang alam
Ako'y iyong nasaktan

OO/UP DHARMA DOWN.

Hello oovoo. ;)

Hahahahaha. Mga baguhan kaya pareho naming hindi alam ni HB kung pano gamitin ang oovoo. Hahaha! Contacts ko lang dito si HB pati si Sansan la-ang! Wth. Oovoo-oovoohan itech. Magkaron ka na kasi ng cam, Maria Advent Emmanuelle Noche Tuban. I'm begging. :| =)) I can't wait to see you. Also you, Jacqueline Susan Ramas Espina! \mmm/ Much ♥. :)

Madami akong alam e. =)))))

Madami akong alam e. Sorry naman 'a? Hahahahaha. Laugh Trip nanaman ako dito. Ang sweet eno. Sabay out. Wth. Imbamo. Grabe. Kapag moody nga naman ano. Ge, tawa nalang ulit ako. Hahahahahahahahaha! =))))))

PHILIPPINES vs JAPAN!

Kaka timang talaga mga tao sa school. As in sobra. Naguguluhan ako. Kasi 'yung iba mabait naman samin [mga Pinoy/Pinay]. Pero meron lang talagang mga kampon ng demonyo na trip kami. Nakaka gago lang talaga. Kasi ni wala kaming ginagawa sa kanila tapos makita lang nila kami manttrip na. Lalo na sa kasama ko parati na Pinay. Yung sa'kin hindi naman ganun kalala trip nila. Trip lang nila sa'kin yung laging binabanggit pangalan ko. Inggit much? Sarap barahin e. Pero hindi ko nalang sila pinapansin. Kasi sa pagkakaalam ko kaya sila ganun, mga papansin. Kasi sa bahay nila hindi sila napapansin o napagtutuunan nang pansin. Kaya hindi ko rin alam kung maawa ba ako sa kanila o hindi. Pero nakakabastos kasi yung way nila nang pagpapa pansin e. Yung Pinoy na Second Year binabatuk batukan lang nang mga hinayupak na 'yon. Taena, subukan lang talaga nilang gawin sa'kin yun. Abangan pa nila ako sa labas ng school kasama mga grupo grupo nila. Mamatay na kung mamatay. Wala kasi silang karapatan ganunin ang mga Pinoy. Buti nalang talaga walang pasok bukas. Kasi holiday. Kumukulo tuloy dugo ko. Babarahin ko talaga sila nang English ko. Taena nila.

April 27th.

YASHITA SENSEI, OTANJOBI OMEDETTO GOSAIMASU | HAPPY 29TH BIRTHDAY!

My beloved adviser. 3-1.

NOW PLAYING!

Why, do you always do this to me?
Why, couldn't you just see through me?
How come, you act like this
Like you just don't care at all

Do you expect me to believe I was the only one to fall?
I can feel, I can feel you near me, even though you're far away
I can feel, I can feel you baby, why

It's not supposed to feel this way
I need you, I need you
More and more each day
It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you, I need you
Tell me, are you and me still together?
Tell me, do you think we could last forever?
Tell me, why

Hey, listen to what we're not saying
Let's play, a different game than what we're playing
Try, to look at me and really see my heart

Do you expect me to believe I'm gonna let us fall apart?
I can feel, I can feel you near me, even when you're far away
I can feel, I can feel you baby, why

It's not supposed to feel this way
I need you, I need you
More and more each day
It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you, I need you
Tell me, are you and me still together?
Tell me, you think we could last forever?
Tell me, why

So go and think about whatever you need to think about
Go on and dream about whatever you need to dream about
And come back to me when you know just how you feel, you feel
I can feel, I can feel you near me, even though you're far away
I can feel, I can feel you baby, why

It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you
More and more each day
It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you, I need you
Tell me

It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you
More and more each day
It's not supposed to hurt this way
I need you, I need you, I need you
Tell me, are you and me still together?
Tell me, do you think we could last forever?
Tell me, why

AVRILAVIGNE. ♥

Wasak.

Bakit ba kasi kailangan pa akong saktan ng ganito? Hindi naman siguro ako ganun kasama para gani ganitohin nalang. Sobrang wasak ako. Hindi ko na alam gagawin ko. Help me, Lord. Please guide me. :(

Here comes the Hell. @-)

Lunes na lunes ngayon may 'HELL' na nambadtrip ng day ko na sana maganda. Ka BV talaga. As in sobraaaaaa! Kung tutuusin, nung isang linggo pa siya nagpapa-pansin sa'kin. Pero kahit anong gawin niyang pagpapa-pansin sa'kin 'di ko siya pinapansin. Bakit ba kasi ang hilig niya mambadtrip? Hindi naman siya inaano? Wag lang niya talaga sagarin pasensya ko. Kahit 'di ako ganun karunnong mag-salita nang Nihonggo papatulan ko siya. Walang hiya siya! >:P Wag niyang sirain ang image nang mga Hapon sa paningin ko. Leche. 'Di ko talaga alam kung magagalit ba ako sa kanya or maawa e. Kasi sa pagkakaalam ko kaya nagpapa-pansin ang mga 'tao'? Na katulad niya kasi hindi sila masyado napag tutuunan nang pansin pagdating nila sa kanilang tahanan. Kaya sa school sila nagpapa-pansin. Pero sana, magpa-pansin sila in a positive way. Hindi 'yung nanloloko sila nang banyaga na tulad 'ko. Kasi kahit galing ako sa ibang bansa tao pa'rin ako na kailangang respetuhin. Ngayon, kung trip pa niya ako. Makikita niya talaga. Mapa-office na ang mapa-office. At least hindi ako ang nauna. Ginawa ko lang ang part ko. Dahil ayaw ko sa lahat 'yung inaapi ako. Lalo na kapag ang mga umaapi sa'kin mga walang karapatan na gawin sa'kin 'yun. Napa-uwi tuloy ako nang maaga dahil sa BV na taong 'yun. Get lost, YUKIMORA.

NEWB[ee]

Witwew. Sobrang nakaka-kaba naman dito. Haha! Ewan ko ba kung bakit. Pero ganoon na lamang ang aking nararamdaman simula nang binuksan ko ang website na ito. Marahil baguhan pa lamang ako rito at walang ka-alam alam sa mga pasikut sikot sa pag gamit neto. GV! \mmm/

CREDITS TO: Maria Advent Emmanuelle Noche Tuban. ILY! :*