SCHOOL SUCKS.

Kakaiba 'tong araw na 'to. Sobrang BV. Shit talaga. Sunod sunod na kamalasan e. Yung 5th subject ko, nasa CR nanaman ako. Dun ako natuloy. Ikaw nalang mag-imagine kung pano ako nakatulog sa CR. Nuknukan kasi ng TAMAD yung Adviser ko. E siya yung Teacher ko sa Nihonggo. Pang 5th subject. So hindi niya ko sinipot. Punyeta talaga. Asar na asar na'ko nun e. Ang tamad talaga! Tinanong na ni Mae yung teacher na yun kung may Nihonggo class kami. Wakaranai daw. Leche siya. As in samu't saring mura na nasabi ko ngayong araw. Sorry Lord! :( 'Di ko na talaga napigilan. Sobrang gigel at asar na kasi ako. Magkulong ba naman ako sa CR ng 50 minutes! Kamusta naman? E schedule Nihonggo class nga di sisipot. PARANG TANGA LANG! Fuck youuuuuuuu! Sobrang sama talaga ng tingin ko sa kanya nung bumalik na'ko ng classroom e. Tapos bago kami mag-uwian may binigay siya na papel. Gagawa kami ng slogan. Ibibigay sa kanya yung papel tapos pwede ng umalis. 'Di ako nagbigay. Sabi ko sa isip ko slogan mo muka mo. Leche ka. You made my day bad and ruined. Kaya umuwi na'ko.

And guess what. Sobrang init. Pinapawisan na'ko. Shit talaga. Ambilis ng lakad ko kasi gusto ko ng umuwi. Asar na asar ako e. Pag-uwi ko ng bahay. Naabutan kong napaka-kalat ng bahay. Tapos yung mga hugasin napakarami. Hindi pa hinugasan ni Nika yung mga plato. E konti lang naman. Kayang kaya naman niya yun. Ano siya sanggol? Lahat nalang ako. Sabi ko bakit hindi niya hinugasan. Wala naman daw sinabi si Mommy sa kanya. So, kailangan pa palang sabihin? Walang kusa. Bullsht nga naman. Edi hinugasan ko na. Tapos hindi pa nakababad yung saingan. Edi hinugasan ko pa yung saingan tsaka nag saing ako. Pagod na pagod talaga ako. As in. Tapos kukuha pa ako ng tubig sa supermarket. Nyetaaaa. Edi nag bike ako. Nung nasa kalagitnaan ako ng daan napalakas pedal ko kasi nagmamadali ako yung stoplight kasi. Tsaka asar na rin. Kasi nga pagod na pagod na ako. Nakayod yung likod ng paa ko. As in kayod talaga. Dugo dugo e. Tapos nabalatan. Kadiri talaga tignan. Tsaka super sakit at hapdi. Napa sigaw talaga ako ng PTNGINA e. Umiyak nako. Pagod na pagod tsaka ang sakit kaya. 'Di ko ma pedal yung pedalan kasi di ko maangat yung paa ko. Grabe. Sobrang BV talaga.


BUTI NALANG HINDI NA AKO BV NGAYON. THANK YOU LORD!